Geçen haftadan beri Türkiye'de tatildeyim. Tanıdık olan şeyler ve artık hiç de tanıdık olmayan 90'lı yılların ikinci yarısından sonra beliren şirketler, "ünlüler", politikcılar ve kavramlar. Tatilin toz pembe havasına hayal meyal gözüküyor. Fazla aldıramıyorum hiç bir şeye, zaman yok!
Tokyo'daki günlük yaşam da biraz uzakta bir süre. Deniz kıyısında dalga sesi dinlerken ait olduğum o uzak ülke de gerçek değil gibi. Zamanın dışındayım sanki tatilde. Kimliğim de kayıp!
Fotoğraftaki günlük yaşamda çelik yığınları arasında öğle arasına çıktığım Hachiman Shinto tapınağı.
2 yorum:
bir başkadır benim memleketim:)
iyi tatiller...
merhaba taylan, bloga şöyle genel bir göz attım, henüz her şeye bakmadım ama japonya ile ilgili fotoğraflar görmek beni çok mutlu ediyor. yaklaşık bir yıl önce japonya'ya gitme şansım olmuştu. döndükten sonra 3-4 ay ayaklarım yere basmadı adeta. her gün japonyayı ve orada geçirdiğim zamanı anar oldum. süreli bir bunalım da denilebilir:) buraya koyduğun fotoğrafı büyük boyutta açamadım, ama Tokyo tower'ın hemen dibinde denilebilecek bir parkın içinde gördüğüm küçük tapınağa benzettim. gerçi tapındıkları yerlerin hepsi brbirine benziyor..sen orada yaşıyorsun sanırım. benim bir daha gitme şansım olacağını hiç zannetmiyorum ama yine de umudum olacak:))
Yorum Gönder