Bir ay önce bu sıralarda muhtelelen alayın tozlu yollarında ağaçlar arasında ve kıraç tepelere bakarak böyle bağırıp yürüyordum diğer arkadaşlarla. Acı tatlı bir yığın şey oldu, ama geriye güzel, unutulmaz şeyler kaldı. 30'lu yaşların sonuna gelmişken gündelik hayattan bu kadar ayrı bir 3 hafta aslında çok yararlı bir tecrübe oldu. Kendimi kaptırdığım bazı şeyleri sorgulama, gözden geçirme fırsatım oldu. Hem çok farklı birşey yapmaktan hem de askerlik koşullarının değişikliğinden. Kısa başlıklarla özetliyeyim:
- Aslında zor olan hiç birşey yoktu. Bizden uzun dönem yapan tüm arkadaşlarla karşılaştırılmayacak kadar kolaylıklar vardı, anlayış da. Zorluk yaş ilerledikten sonra çok farklı yerlerden ve seviyelerden insanların bir arada yaşamasındandı.
- Burdur Müzesi Türkiye'nin en güzel müzelerinden biri. Herşey düzgün, bilgilendirme ve sergileme harika.
- İlk hafta yemin törenine hazırlık, sonraki haftalar atışa hazırlık ve çoğunlukla seminerlerle geçti.
- Nisan başı sabahları çok soğuktu. Soğuk algınlıklarımız terhisten sonraki iki hafta boyunca devam etti.
- 15 ay askerlik yapan çok genç arkadaşlarla konuşma ve onların eğitimlerini görme fırsatı oldu. Acemilik eğitimleri bitmek üzereydi. Çoğunun uzman askerlik bölgesi doğu olacaktı. Askerliğin ne kadar meşakkatli oluğunu onlar bizlere gösterdi. Hepsini Allah korusun.
2 yorum:
Amin.
Amin,
Yorum Gönder