20 Ekim 2007

Yaşamın getirdikleri


Çarşamba akşamı telefonu kapattım. Bir süre öyle durdum, annemin söylediklerini kafamda çevirdim. Yok anlamamıştım. Babam iyi değildi. Ne kitlesi ne MR'ı ne beyini ne ameliyatı. Sonuçta bir defa daha telefon.

Salı akşamı İstanbul'dayım.

11 yorum:

Adsız dedi ki...

Allah acil sifalar versin kardes,cok gecmis olsun,

saygilar

Adsız dedi ki...

Allah acil sifalar versin kardes,cok gecmis olsun,

saygilar
ilker

Taylan dedi ki...

Teşekkürler. Zor bir dönem başlıyor sanırım. Güçlü olma zamanı.

Adsız dedi ki...

Allah büyük sabırlar ve hayırlı şifalar versin...

TanAkaN

Adsız dedi ki...

Senin de dediğin gibi,çok güçlü olmak zamanı bu galiba Taylan.
Acil şifalar dileğiyle,en kısa zamanda içinizin rahatlamasını umarım..

Adsız dedi ki...

Geçmiş olsun

Adsız dedi ki...

Taylan, geçmiş olsun. umarım en kısa sürede baban eski sağlığına kavuşur...hayat bazen ne zor ...
senem Belendir...

homosapiens dedi ki...

taylan; gecmis olsun, en kısa zamanda güzel haberler bekliyoruz.

Adsız dedi ki...

Taylan, nasıl babanın durumu, umarım iyidir. dualarımız onunla,
senem

teyzenteyfik dedi ki...

Cok gecmis olsun.

Adsız dedi ki...

Umarım çözümü olmayan bir durum değildir. Şu an gelmiş ve dönmüş te olabilirsin, ben geç okudum!!!

Acil şiflar diliyorum.

Özge