07 Kasım 2006

Bülent Ecevit'in arkasından

Ben yurtdışındayken eskilerden pek çok bildik sima öldü, öldürüldü.

Ecevit'i son başbakanlığı dönemiyle hatırlamak istemem. O benim için Kıbrıs için dünyaya meydan okuyan, mavi gömleği ve sıradan elbiseleriyle meydanlarda milyonları peşinden sürükleyen, hiç bir zaman gerçekleşemeyen gelecek için umutlandıran, idealist şair olarak kalacak.

Yine çocukluğumdan bir parça tarihe karıştı. İçimde bir şey kırıldı, zorla büyüdüm.

Tüm Türkiyemizin başı sağolsun.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

ONU SON 15 YILI SİLEREK HATIRLAMAK İSTERDİM BEN DE...

HALK OZANI OLUP DA ADINI KARAOĞLAN YAPTIĞI ZAMANLARI...

Taylan dedi ki...

The Economiste'te Obituary çıktı. Ama silmek istediğimiz günlerden zamanlaran kalma resmi. Yine de ismi o hayali hatırlattığı için kesip bölmemin bir bölümüne astım.

Adsız dedi ki...

Selamlar,
blogun son cumlesini okuyunca cok icim acidi, aradan uzun zaman gecti ama yazdim iste... BU arada Orhan Pamuku Japoncada okudunuz mu? cok kotu oldugunu duymustum. Ben de Japon yazarları Turkceye cevirmeye calisan biriyim, adim Ozlem.